Post jest formą oddania nie tylko naszego ciała, ale i duszy do dyspozycji Boga. Jest swoistą formą kapitulacji ciała, desperacką deklaracją braku sił i przyznania się do ograniczonych możliwości człowieka. W czasie postu manifestujemy swoją ludzką bezradność, połączoną z pragnieniem zależności od Boga. Pokazujemy,  że nie chcemy żyć w oparciu o własne siły, możliwości, zdolności, wykształcenie, znajomości czy życiowe doświadczenie. Post jest najprostszym, ale równocześnie najskuteczniejszym narzędziem służącym do łamania naszej starej cielesnej natury. Jest również doskonałą formą bezwarunkowego poddania się Bogu. Jest to w końcu wielkie wołanie niezależnego człowieka: „Boże, potrzebuję Ciebie, oddaję Ci samego siebie, ponieważ sam nie jestem w stanie dać sobie rady, proszę pokieruj moim życiem na swoich,  a nie na moich warunkach, zgodnie z Twoją , a nie moją wolą. Celem postu nie jest przekonywanie Boga do naszych racji i planów, nie jest także pragnienie zmuszenia Boga do odpowiedzi na nasze modlitwy czy w końcu nie jest to próba zasłużenia sobie na Boże błogosławieństwo. Cel honorowany przez Boga może być tylko jeden. Jest nim pragnienie poddania się Panu.

 Chrystus mówi, że aby żyć, musimy najpierw umrzeć; zanim pójdziemy za Jezusem,  najpierw musimy wziąć swój krzyż. Jest to wezwanie krzyża.

dobre studium na temat postu – Twoja wizyta u Boga – czytaj